Κέλτης, Κονράδος

(Conrad Celtis, 1459 – 1508). Γερμανός ουμανιστής και ποιητής. Διετέλεσε μαθητής του Αγκρίκολα στη Χαϊδελβέργη και περίπου το 1487 στέφθηκε βασιλικός ποιητής στη Νυρεμβέργη από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Γ’. Αφού επισκέφθηκε διάφορες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου δίδαξε ρητορική και ποίηση. Eπίσης, δίδαξε ιστορία και γεωγραφία και συνετέλεσε στην ίδρυση της Βασιλικής Βιβλιοθήκης της Βιέννης. Ο Κ. πρωτοστάτησε στον αγώνα για την επικράτηση των ιδεωδών του ανθρωπισμού στις γερμανικές κυρίως χώρες, ενώ ίδρυσε ανθρωπιστικές εταιρείες σε διάφορες πόλεις (Κρακοβία, Όφεν, Βιέννη, Χαϊδελβέργη και Μαγεντία). Τα ποιητικά του έργα, επηρεασμένα από τον Οβίδιο και τον Οράτιο, διακρίνονται για το αριστοτεχνικό ύφος τους και τον γλωσσικό τους πλούτο. Σε ένα από αυτά, το Situs et mores Germaniae, περιγράφει τα ήθη και τα έθιμα της Γερμανίας του 15ου αιώνα.